DEĞİRMENDEN MEKTUPLAR OKUYUCUYLA BULUŞTU

  

Hayat bir değirmen. Buğday olarak gelip un olarak çıkıyoruz. Hatta bazen hayat Cervantes 'in Don Quijote romanında ki yel değirmeni. Bizde bu yel değirmeniyle durmadan savaşan Sancho Panzayız.
Değirmenle savaşırken bir de bakıyoruz ki yenik düşmüşüz.Esir düştüğümüz aslında TUTKU ve ARZULARIMIZ.

Hak etmediğimiz veya hak ettiğimizi kodladıkları bir hayatı yaşıyoruz. Pompalanan zengin olma özlemi,sürekli artırılan ihtiyaçlarımız,tüketim çılgınlığı bizi hiç kurtulamayacağımız bir sistemin kölesi olarak hayata kurban ediyor.Yaşarken canlı canlı ölümün tam-tamlarını da insanlık tarihinin en büyük kiri PARA çalıyor. Paranın dayanılmaz cazibesi  hayatı cehenneme çeviriyor...

Para günümüz dünyasına en son gönderilen ilah. Herkes ona tapıp yerlere kadar eğiliyor.!

Dünya kaynayan bir çaydanlık gibi.İçinde kaynayan İNSAN.Her geçen altında ki ateşin dozu artıyor.Ölüm yağıyor her yerden.Henüz bizi sokmayan bu yılanı umursamadan,farkında olmadan egomuza sığınarak okşuyoruz. Bırakın dost olmayı herkes birbirine düşman.


Aslında misafir olduğumuz bu dünyada doyumsuzluk ve tatminsizliğin esiri olarak geçip gidiyoruz.Dokundukça kanayan bir yara büyük insanlık.Dünyanın efendileri insan kanıyla besleniyor.Alıştırıldığımız dağdan gelen ölüler,şehitler...Yaşayanların ölümlerden haberi yok.
Savaş yanı başımızda.Silah tüccarlarının salyaları akıyor bitip tükenmeyen gözyaşlarına.

Yel değirmenleri dönüyor ; Hayat devam ediyor. Yaşam ince bir çizgi Ölüm arasında...Kimsenin bu dünyada kaldığı yok.Tek yön biletlerimiz kesilmiş Ahiret Hava Yollarından.Valize gerek yok.Sığamadığımız dünyada iki metreye sığıyoruz.Haberimiz yok.

Hepimiz bir varmış bir yokmuşuz aslında...

Ben ne yapmaya çalışıyorum.Suya sabuna dokunulmadık ne kalmış bu dünya da.Yazmak çocuk doğurmak kadar anlamlı bir o kadar da zor. Bildiğin tek şey herkes kendine benzemeyene, benzetemediği ne düşman.

Tam otuz altı yıl boyunca yaşadıklarımı anlattım.İki haftalık deneme  süresi  içinde binlerce kez okundu. Umudu tüketilen insanlar daha çok sevdi yazılarımı.Hafifçe dokunabildiysem yüreğine insanların ne mutlu bana.

Değirmen'den Mektuplar 11 EYLÜL 2017  'de okuyucularıyla buluştu.


Mustafa Küçükçakan